مـرا اول مـــــــرا پایان حسین^(ع) است

 مرادرد مرا درمان حسین است

دل هر کـس به ایمانی سرشتـــــه

     مرا هم دین و هم ایمان حسین^(ع) است

همه عالم به اذن حق تعالــــــــــی

    چو عبدی سر به فرمان حسین^(ع) است

بهشت و جنت و فردوس اعــــــلاء

   همه معلــــــــــول پیمان حسین^(ع) است

برای هر دلی جانان و جانـــــــــــی

    مرا هم جان و هم جانان حسین^(ع) است

عقول جن و انس و هم ملائــــــک

    به حقِ حق که حیران حسین^(ع) است

چو خواهم روضهِ رضوان به فردا

که من را روضهِ رضوان حسین^(ع) است

چرا عالم ز جانش نـــــــــــاله دارد

مگر او هم پریشان حسین^(ع) است

اگر خواهی ز حال عبد مســــــکین

خوشا حالش که مهمان حسین^(ع) است