بار خدایا ! وسوسه های نفس نگذاشت جانم در نهر رجب تطهیر شود.
از در آویختگان درخت طوبای شعبان هم که نبودم. ترحم فرما و در دریای رحمت رمضانت مسقرم نما.
فرا رسیدن ماه رحمت و عبودیت (رمضان )مبارک
التماس دعا
ای در غرور نفس به سر برده روزگار / برخیز ، کارکن ، که کنونست وقت کار
ای دوست ! ماه روزه رسید و تو خفتهای / آخر زخواب غفلت دیرینه سر برآر
اس ام اس تبریک ماه رمضان
رمضــان چــشمــه عـطــای خـــدا / ماه عفو و گذشت و غفــران است
رمــضــان رهــنـــمــا و راه گــشــا / بهــر گــم گـشتگان حـیــران است
اس ام اس تبریک ماه رمضان
رمضان شهر عشق و عرفان است / رمضان بحر فیض و احسان است
رمــضــــان، مــاه عــتــرت و قــرآن / گــــاه تــــجدید عهد و پیمان است
رمــضــان امــتــــداد جــــاده نــــور / در گذرگاه هــر مــــسلمــان است
اس ام اس تبریک ماه رمضان
خدایا ! ما بندگان ضعیف هستیم، ما بندگانی هستیم که هیچیم، هرچه هست تویی، اگرگناه میکنیم نادانیم، تو بر ما ببخش. خدایا !
ما را طوری وارد ماه رمضان کن که رضای تو در آن است. ( امام خمینی ره)
اس ام اس تبریک ماه رمضان
رمضان ، ماه رهایی از فرش و پیوند با عرش است که می توان در فضای ملکوتی آن تکثیر شد و به « نور علی نور » رسید.
ماه ضیافت الهی بر شما مبارک
اس ام اس تبریک ماه رمضان
عازم یک سفرم ، سفری دور به جایی نزدیک
سفری از خود من تا به خودم ، مدتی هست نگاهم
به تماشای خداست و امیدم به خداوندی اوست
فرا رسیدن ماه رمضان ، ماه بارش باران رحمت الهی مبارک
التماس دعا
اس ام اس تبریک ماه رمضان
روزه یعنی نفس خود پاک کن / قلب ابلیس درونت چاک کن
راه پرواز است سوی آسمان / ماه گردیدن بسان عاشقان
التماس دعا
اس ام اس تبریک ماه رمضان
رمضان ماه در خودنگری و خودکاوشی / لب فرو بستن ، نگفتن ، خاموشی
درک مسکین از دل و جان کردن است / زندگی همچون فقیران کردن است
اس ام اس تبریک ماه رمضان
روزه هنگام سوال است و دعا / پر زدن با بال همت تا خدا
شهر یکرنگی و بی آلایشی / ماه تقصیر و گنه فرسایشی
عاشقان معشوق خود پیدا کنند / تا سحر در گوش او نجوا کنند
درد خود گویند با درمان خویش / با طبیب و یا انیس جان خویش
اس ام اس تبریک ماه رمضان
در خلوت شب ز حــق صـدا می آید / از عطر سحر بوی خدا می آید
با گوش دگر شنو به غوغای سکوت / کز مرغ شب ، آواز دعا می آید
ماه رمضان مبارک
اس ام اس تبریک ماه رمضان
رمضان آمد و آهسته صدا کرد مرا / مستعد سفـــر شهر خدا کرد مرا
از گلستان کرم طرفه نسیـمی بوزید / که سراپای پر از عطر و صفا کرد مرا